Dear you,
Happy New Year!! Ben ik misschien een van de eersten die je een gelukkig 2023 mag wensen? Klopt dat? Dan vind ik dat heel erg leuk. Hoe bijzonder! Net als ik het ook heel leuk en bijzonder vind om deze brief aan jou te sturen. Wat mooi dat je het wilt ontvangen.
Hoe was je kerst? Ik hoop heel fijn. Sowieso, maar zeker als het niet zo was, om wat voor reden dan ook, dan bij deze een extra dikke knuffel van mij aan jou.
Onze kerst was heerlijk. Dean was over van Amsterdam dus we waren weer compleet en we hebben voor het eerst sinds lang lekker gegeten en gelachen met elkaar. Natuurlijk hebben we ook The Polar Express & Harry Potter voor de 80e keer bekeken, ha ha maar tradities zijn tradities. Erna de ‘limbo dagen’ tussen kerst en het nieuw jaar en tijd om het huis een beetje terug op orde krijgen, en zeker ook denktijd over wat geweest is en wat komen gaat. Oudjaarsavond is altijd een beetje een anticlimax vind ik, maar ik hou heel erg van het idee van een frisse start. De kans op een nieuw begin. Herkenbaar?
Terugkijkend, kan ik je wel vertellen wat 2022 voor mij heeft betekent en heeft gebracht, misschien herken je er iets in, heb je er iets aan of kun je er iets aan toevoegen...
Het was, heel kortgezegd een leerzaam en uitdagend jaar. Een jaar waarin ik gedwongen werd veel over mezelf te leren. Lessen die confronterend en ongemakkelijk waren (zoals ik denk echte transformerende lessen dat altijd zijn), maar waarvan ik uiteindelijk besefte dat het allemaal cadeaus bleken.
De eerste les was leren omgaan met grote verandering. Easier said than done klaarblijkelijk, zelfs in het geval van verandering die je zelf in gang hebt gezet! Achteraf was de verhuizing van Nederland naar Ibiza veelomvattender dan ik had gedacht en eenmaal hier kwam ik tot het besef dat ik veel meer moeite had met landen dan ik had verwacht. Begrijp me niet verkeerd, het is hier prachtig en ik wist dat zo'n grote verandering tijd zou kosten voor iedereen om aan te wennen. Ik heb het tenslotte al eens eerder gedaan in 2005, toen ik van Engeland naar Nederland verhuisde, maar toch, eerlijk is eerlijk, het viel me gewoon tegen. Misschien wilde ik gewoon te veel en te snel, maar zeker gedurende de eerste maanden van 2022 verzette ik me (vaak
onbewust) tegen de verandering in plaats van haar te omarmen, wat natuurlijk zinloos is. Ik had eigenlijk ook meer van mijzelf verwacht. Ik dacht dat ik wat begreep over de vergankelijkheid van het leven en de kracht van de acceptatie van het huidige moment enz. enz. Maar denken dat ik de concepten begreep en ze in praktijk brengen, bleken heel andere dingen te zijn. Ik was toch niet zo ‘ver’ als ik had gedacht. Ik kreeg er dus helemaal gratis een much needed ‘spirituele reality check’ van het Universum (Dank U). Het duurde even (en nog steeds) voordat ik me realiseerde, dat ik het verlangen om de situatie en mijn emoties te controleren moe(s)t loslaten en gewoon met de flow mee moe(s)t gaan. Wat die flow ook zou zijn. Dit was en is Cadeau #1.
In het begin voelde ik me eigenlijk ook heel eenzaam. Mijn rationele brein legde me dat logischerwijs uit met de gedachte, of het feit, dat ik hier nog geen vrienden heb, maar het was veel genuanceerder dan dat. Ik miste mijn vrienden wel natuurlijk, maar ik miste ook een praatje met de postbode of de lieve vrouw in die Primera. En na wat dieper graven besefte ik dat ik me ook eigenlijk eenzaam voelde omdat ik een bepaald soort relatie met mezelf miste. Een relatie die ik blijkbaar nodig had om op terug te vallen nu dat alles nieuw en onbekend was. Een relatie met mijzelf die niets te maken heeft met de factoren om me heen. Een vermogen om heel comfortabel met mijzelf te leven, zonder alle afleidingen van mijn oude, drukke bestaan in
Nederland.
Ik wist dat de oplossing niet was om hier zomaar een nieuw, druk bestaan te willen creëren. Ik moe(s)t voorwaarts, niet terug. Het leven hier is sowieso heel anders, alles gaat langzamer en alles lijkt minder efficiënt. Lijkt. Want ik begon ook te realiseren dat door die vertraging wordt er meer ruimte gecreëerd. Ruimte waarin je echte zelf kan laten bloeien, zo lang als je je goed leert weten wie je bent en wat je wil. Dat is soms moeilijk, maar is zeker Cadeau #2.
Wie ben ik? En wat wil ik? Dit waren dan de twee vragen die mij bezighielden door de zomer maanden van 2022. Tijdens de vele uren die ik doorbracht achter het stuur als chauffeur voor kinderen van een kant van het eiland naar de ander, kwam ik tot inzicht dat ik de antwoorden niet gelijk had, omdat ik een lange tijd ‘buiten mezelf’ heb geleefd. Daarmee bedoel ik dat ik jaren bezig ben geweest met de behoeften, ideeën, verwachtingen en dromen van anderen, maar vaak niet met die van mezelf. Een potentiële valkuil voor veel vrouwen denk ik. Mijn gevoel van identiteit en eigenwaarde was zo verbonden met mijn rollen (en succes) als ‘de partner van’, ‘de moeder van’ en ‘de CEO van’ dat ik ergens onderweg iets heel belangrijks had
kwijtgeraakt, namelijk het simpele gevoel van wie ik ben zonder alle toeters en bellers. Blijkbaar had ik een verhuizing naar een vrij afgelegen deel van een eiland, waar ik bijna niemand ken, de taal niet spreek, nog niet volledig begrijp hoe dingen werken en waar ik gedwongen werd te vertragen, nodig om dit eindelijk te realiseren, want hiervoor dacht ik dat ik heel goed bezig was. Nu zie ik dat heel goed bezig was vooral om alle borden, labels en verwachtingen in de lucht te houden. Confronterend, best een tikkie pijnlijk, maar beter laat dan nooit zou ik zeggen, dus Cadeau #3.
En zo in de laatste maanden van dit jaar, begon ik aan een voorzichtige herontdekking van wie ik ben, geïnspireerd door het citaat: ‘things don’t change unless you do’. Ik kon het heel ingewikkeld maken, maar dat lijkt gelukkig echt niet nodig. Een sterkere, trouwere relatie of beter gezegd, vriendschap met mezelf, is mijn doel. Ik wil graag de verwachtingen van anderen achter me te laten en me alleen te richten op wat mijn hart zegt dat het nodig heeft. Voor mij vertaalt dit zich in het meer naar binnen te kijken (en luisteren) in plaats van naar buiten. Stoppen met drinken en het verlaten van Instagram bijvoorbeeld maakt hier ook deel van uit, samen met een terugkeer naar de eenvoudige dingen die mij gelukkig maken, maar die, in de
eerste instantie misschien, minder schitteren voor de buitenwereld. Good old fashioned hobby's bijvoorbeeld, of letters schrijven in plaats van captions, nieuwe dingen leren, anderen helpen, het houden van dieren en de natuur (her)ontdekken. Ik wil de ruimte die het leven me hier biedt liefst vullen met alleen dingen van essentie.Het klinkt als een terugtocht misschien, maar een zuiverder verbinding met alles en iedereen is het doel, niet emotionele isolatie. Ik wil veel meer liefde bijdragen aan de wereld en ik weet gewoon dat ik meer voor anderen kan zijn als ik ook meer voor mezelf kan zijn. Cadeau #4 – work in progress.
Ik weet bijna zeker je geen emigratie hoeft te hebben meegemaakt om je misschien te herkennen in sommige dingen waar ik me nu doorheen werk. Als je herkenning voelt, waarom doe je dan niet mee met mijn eerste daad van vriendschap aan mezelf voor het nieuwe jaar? Geïnspireerd door de tekst van een van mijn favoriete liedjes 'Promises' van Cleo Sol: "I wrote a letter to myself and it was full of promises"... moedig ik je aan om samen met mij een korte brief aan jezelf te schrijven met één of meerdere beloftes aan jezelf voor het nieuwe jaar. Geen strenge voornemens, maar zachte beloften voor jezelf en jezelf alleen.
De mijne zijn:
Ik beloof geduld met mezelf te hebben. Ik beloof inspiratie voor mezelf een prioriteit te maken. En ik beloof vertrouwen in mijzelf te hebben. Pinky promise.. 😉 Ik ben benieuwd naar die van jou.
Terwijl ik dit typ, voel ik dat het heel waardevol zou kunnen zijn om ook een paar van jullie promises (zonder naam natuurlijk)te delen met elkaar, in mijn volgende letter over twee weken. Ik denk dat het mij en anderen enorm zal helpen en inspireren. Just an idea! Niets verplicht, maar voel je je vrij om mij te mailen: lucy@lucywoesthoff.com als het je aan spreekt.
Tot slot ben ik heel blij en dankbaar dat ik dit mijn eerste letter met jullie kan delen op de eerste dag van het nieuwe jaar. Het voelt als een top begin!
2022 was een jaar van openbaring, meemaken en acceptatie. Ik hoop dat 2023 een jaar wordt van verdere ontdekking, transformatie en vooral meer liefde. Niet alleen voor jou of mij, maar voor de hele wereld. Of zoals mijn favoriete nieuwe zin gaat: Más Amor por favor!
Ik wens jullie allemaal een jaar vol gezondheid, inspiratie en liefde! We houden contact!
|
